Η φινερενόνη είναι ένας νέος εκλεκτικός ανταγωνιστής του υποδοχέα των αλατοκορτικοειδών με αντιφλεγμονώδεις και αντιινωτικές ιδιότητες. Στις μελέτες που έχουν διενεργηθεί μέχρι σήμερα έχει φανεί ότι μειώνει τη λευκωματινουρία σε ασθενείς με νεφρική νόσο και διαβήτη τύπου 2.

Στη μελέτη FIDELIO-DKD, μια μελέτη φάσης 3 που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine, η φινερενόνη μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της χρόνιας νεφρικής νόσου σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και διαβητική νεφροπάθεια.

Στην έρευνα συμμετείχαν 5.734 ενήλικες από τις ΗΠΑ με διαβήτη και διαβητική νεφροπάθεια που έπαιρναν τη μέγιστη δόση αναστολέα μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ή αναστολέα των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης τυχαιοποιήθηκαν σε καθημερινή λήψη από του στόματος φινερενόνης ή εικονικού φαρμάκου. Κατά τη διάρκεια της μέσης παρακολούθησης των 2,6 ετών, το πρωταρχικό αποτέλεσμα – νεφρική ανεπάρκεια, μείωση τουλάχιστον 40% στον εκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR) σε σχέση με την έναρξη για τουλάχιστον 4 εβδομάδες ή θάνατο από νεφρικά αίτια – φάνηκε να έχει σημαντικά μικρότερη συχνότητα με τη φινερενόνη σε σχέση με τη χορήγηση του εικονικού φαρμάκου (18% έναντι 21%). Η ομάδα της φινερενόνης είχε επίσης σημαντικά χαμηλότερη συχνότητα θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια ή νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια.

Η κύρια παρενέργεια του φαρμάκου ήταν η εμφάνιση υπερκαλιαιμίας, με μέση αύξηση του καλίου κατά 0,2 mmol/L. Διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής και της συμμετοχής στη έρευνα λόγω υπερκαλιαιμίας καταγράφηκε στο 2,3% των ασθενών που λάμβαναν φινερενόνη και στο 0,9% των ασθενών που λάμβαναν εικονικό φάρμακο.

Βιβλιογραφία

George L. Bakris, et al. Effect of Finerenone on Chronic Kidney Disease Outcomes in Type 2 Diabetes. This article was published on October 23, 2020, at NEJM.org. DOI: 10.1056/NEJMoa2025845.