Η αγγειακή προσπέλαση για τη διενέργεια της αιμοκάθαρσης είναι η «γραμμή σωτηρίας» για τον ασθενή που βρίσκεται στο τελικό στάδιο της χρόνιας νεφρικής νόσου, καθώς καθιστά  εφικτή την θεραπεία και μέσω αυτής την επιβίωση του νεφροπαθούς. Από το 1943 που πρώτη φορά διενεργήθηκε αιμοκάθαρση με τεχνητό νεφρό προέκυψε το ζήτημα της κατάλληλης αγγειακής  λύσης που θα ήταν ικανοποιητική, επαρκής και ταυτόχρονα θα μπορούσε να χρησιμοποιείται μακροχρονίως για να μπορεί ο ασθενής να υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση σε ένα πρόγραμμα τρεις φορές την εβδομάδα.

Οι αγγειακές προσπελάσεις που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι η χειρουργική συνένωση μεταξύ μίας φλέβας και μίας αρτηρίας στα άνω άκρα με αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας  αγγειακής επικοινωνίας  σε ένα από τα δύο άνω άκρα, κατά προτίμηση στο μη επικρατές, που ονομάζεται φίστουλα (fistulae). Με την ωρίμανση της τελευταίας, σε ένα διάστημα που κυμαίνεται από 4-6 εβδομάδες, θα μπορεί να γίνεται αιμοκάθαρση τοποθετώντας δύο βελόνες από τις οποίες η μία θα παίρνει το αίμα από τον ασθενή και θα το οδηγεί στο μηχάνημα για να το καθαρίσει και η άλλη θα επιστρέφει το αίμα στον ασθενή. Εκτός από τα ίδια τα αυτόλογα αγγεία του ασθενή είναι εφικτό ως δεύτερη επιλογή να χρησιμοποιηθούν κάνουλες ( μικροί σωλήνες) που ονομάζονται μοσχεύματα και οι οποίες θα ενώνουν την αρτηρία και τη φλέβα δημιουργώντας και πάλι την επιθυμητή επικοινωνία (grafts).

Επόμενη επιλογή αγγειακής προσπέλασης είναι οι κεντρικοί φλεβικοί καθετήρες που τοποθετούνται σε μεγάλες φλέβες του σώματος, στον τράχηλο, την κλείδα ή τον μηρό του ασθενή. Οι καθετήρες αυτοί έχουν δύο σκέλη και μέσω αυτών το αίμα οδηγείται στο φίλτρο και καθαρίζεται μέσω του μηχανήματος και έπειτα επιστρέφει στον ασθενή.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η αγγειακή προσπέλαση είναι ζωτικής σημασίας για τον νεφροπαθή στο τελικό στάδιο και η επιλογή ενός από τις μεθόδους που περιεγράφηκαν αφορά νεφρολόγους, αγγειοχειρουργούς και φυσικά τον ίδιο τον ασθενή με στόχο να ληφθεί η σωστή απόφαση για την εξατομικευμένη λύση που θα ανταποκρίνεται με το βέλτιστο τρόπο στις ανάγκες του ασθενή και θα είναι η καταλληλότερη για την θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής του λειτουργίας.